De kracht van leren en ontwikkelen vraagt bij tijd en wijle om een groei-sprong. Net zoals in de natuur, ogenschijnlijk ineens, bloei zichtbaar wordt.
De kracht van leren en van innovatieve ontwikkelingen ligt in eerste instantie niet in de opname van kennis... maar in het ontsluiten! Een open mind en een open hart zijn daarbij belangrijke instrumenten. Een nieuw concept, een nieuw paradigma, botst vaak eerst tegen mentale en emotionele muurtjes aan.....voordat er een verbinding mee gemaakt kan worden en er een interactie tot stand gebracht wordt.
Herinnering:
Examentijd HBS.
Ik heb me te pletter geleerd voor Wiskunde en Algebra. Wil heel graag slagen en mijn diploma halen maar dit vak is een grote struikelblok. Hoe ik ook leer en mijn best doe... ik snap het gewoonweg niet. De grote dag breekt aan en ik zit aan mijn tafeltje met de examenopdrachten voor mijn neus. Ik lees ze door en begrijp er inderdaad niets van. Ik zucht en leun achterover... Kijk eens in het rond naar al die zwoegende klasgenoten. Oh, oh wat zitten die fanatiek te schrijven!
Ik sluit mijn ogen en vertel mezelf dat ik nog 10 minuutjes blijf zitten hier en dan het lokaal ga verlaten. Helaas pindakaas dan maar. Zucht..... en dan verdwijn ik in een ander perspectief. Zomaar, moeiteloos. Rare gewaarwording hoor en toch ook wel ontspannend...
Dan open ik mijn ogen weer en lees nog maar een keertje de opdrachten voordat ik ga vertrekken.
Wauh...ik begrijp ineens helemaal wat hier staat !!!
Zo begin ik alsnog de opdrachten te maken. Moeiteloos en effectief werk ik alles af en ik "weet" dat het klopt. Wonderlijk. Opgelucht stap ik naar buiten.
Na een paar dagen krijgen mijn ouders een telefoontje van de wiskunde leraar en ik moet komen voor een gesprek. Hoe is het mogelijk dat jij, die het hele jaar zware onvoldoendes scoorde, nu ruim een 8 scoort is zijn vraag aan mij. Op welke wijze heb je gespiekt?
Ik vertel, in alle onschuld en naar waarheid, dat ik niet gespiekt heb. Wel hard geleerd en me zo goed mogelijk voorbereid op het examen. En daar, ter plekke en op het cruciale moment, alle inspanningen over welke score dan ook heb losgelaten.
Hij begreep…. en ik ontving het felbegeerde papiertje.
Nu zo'n vijftig jaar later brengt deze herinnering een brede glimlach tevoorschijn omdat ik terug- kijkend, begrijp ik dat juist de overgave, na alle geleverde inspanningen, me kennelijk in ander referentie-kader bracht waar ik ineens wel verbanden zag en formules snapte.
Nu weet ik dat " leren" vele facetten heeft en dat ont-wikkeling vooral te maken heeft met ont-sluiting. Met het leggen van verbanden meer dan met het volstoppen met nog meer kennis:)
Een ander (creatief en innovatief) perspectief verbonden met non-dualiteit.
