IS THERE A DIFFERENCE BETWEEN FAITH AND BELIEF?

Recently I witnessed again an emotional discussion about "belief ".
A - historic - discussion about right or wrong, always ending in winning or losing. Such a pity, because there is no interaction, no dialogue, no inspiration, no exchange of viewpoints, possible. Through life's experiences and knowledge I have come to the conclusion that there is a big difference in "belief" and "faith". The roots of their meaning lie in different realities, that are based and rooted in different values. From my perspective Faith is deeply connected with soul-perspective on the deeper meaning and value of life and on events that happen. Belief is connected to the content of mind and mindsets, to what we humanity as a collective consciousness, have learned to believe. How do you look upon and recognize these differences in you life?

BESTAAT ER VERSCHIL TUSSEN VERTROUWEN EN GELOVEN?

Onlangs was ik wederom getuige van een heftige emotionele discussie over geloof. Een - historische - discussie over goed en kwaad, over gelijk en ongelijk, die altijd uitloopt op winnen of verliezen. Zo jammer, want er is geen inter-actie, geen uitwisseling, geen inspiratie of groei van bewustzijn. Geen uitwisseling van meningen / ideeën. Gemiste kansen?
Door levenservaring, geïntegreerd met opgedane kennis, ben ik tot de conclusie gekomen dat er een groot verschil is tussen geloven en vertrouwen. De wortels van hun betekenis liggen in verschillende werkelijkheden, die op waarden en vertrekpunten zijn gebaseerd. Vanuit dit perspectief is - gevoeld - vertrouwen verbonden met het het ziels-bewustzijn. Een ander perspectief op leven en gebeurtenissen dan "geloven". Geloof is verbonden met een collectieve aanname die diep geïnternaliseerd is. Met die denkinhoud en daaruit voortvloeiende mindsets.
Hoe kijk jij aan tegen deze begrippen in je leven en werken?

Wie of wat bepaalt ons gedrag, ons handelen en onze communicatie?

Emoties hebben een signaalfunctie, zoals hieronder in een ander stukje uitgebreider beschreven. We leven in een tijd waarin het lijkt alsof emoties alles mogen bepalen en ons collectief aansturen.

Gezien in het licht van evolutionaire ontwikkelingen is de collectieve biologische reactie van het lichaam op gevaarlijke en bedreigende situaties geëvolueerd.
Dat wordt ook aangetoond in de vele hersenonderzoeken naar o.a het reptielen-brein en de amygdala. Toch reageren wij als collectief nog vaak onbeheerst en emotioneel op prikkels van bedreiging en gevaar.

Kijkend naar de enorme aandacht die emoties in deze tijd opeisen,
en krijgen, lijkt het wel alsof we onze ratio en ons vermogen om te denken en te reflecteren op situaties en emoties, niet (meer) gebruiken. We worden kennelijk vooral door emoties aangestuurd. De media spelen hierin ook een grote rol.

Kijkend naar deze ontwikkelingen vanuit een groter (evolutionair) perspectief, verbonden met spirituele intelligentie, kan dit beschouwd worden als een ontwikkelingsfase ( net als de puberteit bv). Een fase waarin we, collectief en individueel, uitgedaagd worden om te verzelfstandigen. Een fase waarin we, via de ontwikkeling van een stabiele emotionele identiteit verbonden met Emotionele Intelligentie, doordringen tot een diepere (subtielere) motivatie, verbonden met gevoelens van compassie, saamhorigheid, wederzijdse betrokkenheid en inspiratie. Doordringen tot de aanwezigheid en de invloed van Spirituele Intelligentie.

Deze gevoelens zijn onderdeel van een andere werkelijkheid, een ander bewustzijnsperspectief, gebaseerd op wederzijdse betrokkenheid en respect voor elkaar. Op acceptatie van verschillen.
Op samen-leven vanuit het bewustzijn van hart.

Vanuit de beleving van deze gevoelens vraagt dit vervolgens van ons om opnieuw het denkvermogen in te schakeling als leidende structuur, echter nu vanuit een ander draagvlak ( hart). Een ander perspectief, vanuit een andere motiverende beweging.

M.i. is dit een paradigma-verschuiving, als menselijke ontwikkelingsfase, waar we ons zowel individueel als collectief, middenin bevinden.

DOORBRAAK.

Vanuit mijn gevolgde opleidingen o.a. in spirituele psychotherapie, mijn opleiderservaring, levenservaring en werkervaring, wil ik graag inzicht geven in ontwikkelingen die zich steeds duidelijker aandienen, zowel collectief, als individueel. Deze inzichten, zeker wanneer ze persoonlijk herkend worden, bieden een richtingaanwijzer en mogelijk ook een ijkpunt. De (ontwikkelings) route en ervaringen die dit met zich meebrengt, kan ieder alleen zelfstandig (onder) gaan.

Wanneer we de eerste stappen zetten op de ontwikkeling van ego naar essentie, van identificatie met persoonlijke identiteit naar verbinding ervaren met onze ziele-identiteit, is dat spannend en vreemd. 
Nieuwe, andere, ervaringen dienen zich aan die onbekend zijn en daarmee ook onbemind. Je hebt er nog geen woorden voor, kunt het rationeel niet verklaren, terwijl er in je denkwereld en je belevingswereld van alles in beweging is en verandert..... Onzeker en spannend. Ook ervaringen van eenzaamheid en geïsoleerd en onbegrepen voelen dienen zich aan. Door je persoonlijke ontwikkeling, hieraan voorafgaand, voelde je immers zelfvertrouwen. 
Nu lijkt alles te veranderen....

Je kunt het vergelijken met de fysieke puberteit en / of de overgang:) 
Er gebeurt van alles in je fysieke en hormonale systeem waar je geen (wils) controle over hebt. De fysieke werkelijkheid is een objectief referentiekader. De inwerkende natuur-krachten zijn groter dan onze subjectieve verlangens en wensen. Het vormt een objectief ijkpunt.

Via kennis en inzicht kunt je leren om het ontwikkelingsproces, dat zich in jouw binnenwereld afspeelt, te begrijpen. Zo raak je er vertrouwd mee. De toepassing van deze kennis en de inzichten in de dagelijkse realiteit vormt de grootste uitdaging! Je stopt met kennis vergaren en kaartlezen... en gaat werkelijk op weg,: in de beleving en de ervaring.

Je kunt ook, vanuit weerstand tegen deze fysieke objectieve werkelijkheid, vluchten in je subjectieve binnenwereld van verlangens, idealen en wensen, en zo losraken van de fysieke werkelijkheid.

Wanneer je gaat ervaren en leren om te accepteren dat de fysieke, objectieve, werkelijkheid en tijd zijn eigen invloed heeft op het lichaa en de inwonende ziel, ongeacht je persoonlijk opvattingen en verlangens in deze, ga je je ermee verbinden en leer je ermee om te gaan. Ook leer je dat je jouw denk-beelden over deze ervaringen kunt veranderen of bijstellen juist met behulp van jouw emotionele ervaringen, je kennis en je inzicht. Dat vraagt tevens om er zelf betekenis aan te (kunnen leren) geven. Een mogelijke keuze en leerroute. Wat je in ieder geval merkt is dat je deze ontwikkelingen niet kunt tegenhouden. De inwerkende krachten zijn te groot.

Het ziels-bewustzijn heeft eveneens een objectieve werkelijkheid. 
Dat wil zeggen een werkzame werkelijkheid, onafhankelijk van onze persoonlijke subjectieve opvattingen en meningen.

Tijdens de overgang van persoonlijk bewustzijn naar zielsbewustzijn kun je onrust en innerlijke druk ervaren. Soms ook angst of paniek omdat je geen controle hebt en ook geen verklaring die je zekerheid kan bieden. 

Het is echter een natuurlijke en organische manier van de ziel om, via het lichaam en met behulp van de fysieke werkelijkheid, een nieuwe ontwikkeling te stimuleren, soms ook te " forceren". Een doorbraak.
Je kunt het vergelijken met de groeikracht van de Lente die altijd weer zichtbaar wordt, ongeacht...

De bedoeling van deze “ doorbraak” is vooral om de focus van je aandacht te verleggen, door je te openen voor inzichten, gedachten, ervaringen, die je niet langer kunt negeren.
Je wordt aangespoord, uitgedaagd om deze nieuwe ontwikkeling toe te laten en betekenis te geven aan je levensloop. Het is een nieuwe ontwikkelingsfase die je altijd zal stimuleren het beste in jezelf omhoog te laten komen, je ziels-kwaliteiten en aanwezige talenten te ontplooien en te ontwikkelen.

Het intuïtieve zielsbewustzijn dient zich o.a. aan via flitsen van inzicht, het zien van grotere verbanden en betekenissen alsook via ervaringen van eenheid, verbondenheid en compassie.
Het "maakt" je niet speciaal of bijzonder. 
Het nodigt je wel uit de in jou aanwezige diepere waarden betekenis te geven in jouw levenstijd en levensloop én je tegelijkertijd je te verhouden tot de fysieke, objectieve realiteit.

Wanneer de innerlijke ontwikkeling (ziel) en de uiterlijke ontwikkeling ((persoonlijkheid) dan gaan samenvallen, elkaar wederzijds beïnvloeden, verandert je perspectief op het leven. 
Een omslag.

Niet omdat iemand anders dat zegt, of van je eist, verlangt........ maar omdat het in jezelf, met jezelf, en door jezelf, gebeurt en verandert!
En boeiend avontuur!

Vertrouwen in elkaar.

Vertrouwen in - en gedragen door - het Leven.

VERTROUWEN.

Hoe ervaar jij eigenlijk de betekenis van het woord vertrouwen?
Welke gedachten heb je daarover geleerd te denken?
Welke emoties worden daardoor geproduceerd?
Welke gevoelens komen dan bovendrijven?

Vertrouwen is een rekbaar begrip-in-ontwikkeling.
Vertrouw mij maar.... zegt de ouder tegen het kind, als het nog bezig is te leren ontdekken en te ontwikkelen.
Vertrouw jezelf nu maar... je kunt het..... is de boodschap enige jaren later, wanneer de ontwikkeling mee gericht is op zelf-vertrouwen.
Maar wie is dat zelf dan? Ben jij dat echt? of is dat wat je hebt leren denken wie je bent? Is dat zelf een samengesteld beeld, waarvan jij bent gaan geloven dat het de realiteit is?
En wat gebeurt daarna dan....?

Wat gebeurt er als je dat vertrouwen (nog) niet kunt voelen in je zelf?
Als je je onzeker en wantrouwend voelt?
Als je steeds het gevoel hebt dat je dat zelf-beeld ( wat je denkt dat je bent) moet verdedigen en beschermen, als mensen daar een kwetsende mening over hebben?
Wat gebeurt er als je niets begrijpt van de wereld om je heen en van datgene waar iedereen zich druk over maakt?
Dan ben je lastig, zwak of zwevend, en dus vreemd of vervreemd, is meestal de boodschap en de conclusie van de buitenwereld.

Maar wat bedoelt "men" dan met lastig. Onaangepast misschien?
Met zwevend. Levend vanuit een ander perspectief misschien?
Of met zwak. Niet meedoen met het recht van de sterkste?

Welke angst van die buitenwereld wordt hier in een afwijzend oordeel vervat en op jouw zelfbeeld geplakt?
En wat zegt dat dan eigenlijk over jou en datgene, diegene die jij wezenlijk en bent, meer dan het opgebouwde beeld?

Afgelopen weken beleven we dag in dag uit de breekbaarheid en de kwetsbaarheid van het leven. Slachtoffers van strijd en geweld.
Slachtoffers van primitieve krachten die gericht zijn op overleven, op winnen ten koste van welke verliezen dan ook.

Vertrouwen in de grotere kracht en bedoeling van het Leven zelf vraagt niet langer en passieve houding van hulpeloosheid en overgave aan iets groters buiten ons.
Deze uitbarstingen van primitieve krachten roepen juist een steeds grotere, andere, tegenkracht op nl de transformerende kracht van spirituele intelligentie.

We hebben geen controle over het Leven ook al denken we dat en zouden we dat ook graag het liefste willen.
We hebben wel een keuze!!!
En juist die mogelijkheid van een keuze maakt ons tot bewust(er) mens, die hierdoor uitstijgt boven de mogelijkheden van het dierlijke primitieve.

We kunnen kiezen voor geluk in plaats van gelijk.
We kunnen kiezen voor vertrouwen in plaats van wantrouwen.
We kunnen kiezen voor acceptatie van alle verschillende levensvormen, die allemaal en zonder uitzondering uitdrukkingen zijn van hetzelfde Leven.
Wanneer dit besef dieper doordringt in ons collectieve primitieve bewustzijn kan daar de transformatie plaatsvinden en stoppen we met het repeteren van oude, historische, patronen van oorlog, conflict en geweld.
Zo kunnen we, en dàt kunnen we alleen maar gezamenlijk, een samenleving opbouwen gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen.

Een aloude wijsheid zegt dan ook: verbeter de wereld en begin bij jezelf!

zie ook: www.linkedin.com